- πράσου
- πράσονleekneut gen sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
πράσου
Look at other dictionaries:
κρομμυογήτειον — κρομμυογήτειον, το (Α) είδος πράσου. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρόμμυον + γήτειον «είδος πράσου»] … Dictionary of Greek
γήθυον — και γῆθυ και γήτειον, το (Α) είδος πράσου. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. γηθυλλίς] … Dictionary of Greek
γηθυλλίς — και δωρ. τ. γαθυλλίς, η (Α) είδος πράσου, αμπελόπρασο. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η λ. γηθυλλίς θεωρήθηκε σύνθετη (γηθυλλίς) και ερμηνεύτηκε ως «σάκος χώματος» (πρβλ. θύλαξ) καθώς και η λ. γήθυον (γη + *θύον «σάκος»). Ίσως όμως θα ήταν προτιμότερο … Dictionary of Greek
κήτιον — κήτιον, τὸ (Α) 1. είδος άγριου πράσου που χρησιμοποιούνταν ως εμετικό 2. (κατά τον Ησύχ.) κληρωτίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κήθιον (< κηθίς* «ψηφοδόχος») με απώλεια τής δασύτητας] … Dictionary of Greek
κεφαλαιωτός — κεφαλαιωτός, ή, όν (ΑΜ) [κεφαλαιώ] μσν. κεφαλαιωτής*, αρχηγός αρχ. αυτός που έχει κεφάλι ή εξόγκωμα το οποίο μοιάζει με κεφάλι, κεφαλωτός («πράσου καρπὸς κεφαλαιωτοῡ», Διοσκ.) … Dictionary of Greek
κυνόπρασον — κυνόπρασον, τὸ (Μ) είδος πράσου. [ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)* + πράσον (πρβλ. αμπελό πρασον, θαλασσό πρασον)] … Dictionary of Greek
πράσινος — η, ο / πράσινος, η, ον και πράσινος, ον, ΝΑ [πράσον] 1. αυτός που έχει το χρώμα τού πράσου, τού νωπού χόρτου, δηλαδή το χρώμα που προκύπτει από τη μίξη τού κίτρινου και τού κυανού 2. το ουδ. ως ουσ. το πράσινο(ν) το σύνολο τών φυτών, η βλάστηση ή … Dictionary of Greek
πράσο — το / πράσον, ΝΑ βοτ. κοινή σήμερα ονομασία τού, κατά τη σύγχρονη επιστημονική ταξινόμηση, διετούς ποώδους φυτού Αllium porrum, που ανήκει στην οικογένεια λιλιίδες και χρησιμοποιείται στη μαγειρική και τού οποίου ο χυμός είναι διουρητικός ενώ το… … Dictionary of Greek
πρασινίζω — ΝΜΑ [πράσινος] νεοελλ. 1. κάνω κάτι πράσινο («πρασίνισες το πουκάμισό σου με τα χόρτα») 2. (για τα φυτά και τη γη) σκεπάζομαι από φύλλα ή χλόη («οι κάμποι επρασινίζανε, τα πλάγια κοκκινίζαν», δημ. τραγούδι) 3. φρ. «πρασίνισε από το κακό του»… … Dictionary of Greek
πρασινοειδής — ές, ΝΑ αυτός που έχει το χρώμα τού πράσου, πράσινος, πρασινωπός. [ΕΤΥΜΟΛ. < πράσινος + ειδής*] … Dictionary of Greek
